Cherbourg Tenerife

29 oktober

Vandaag zijn we weer in een storm terecht gekomen. Golven waar we erg diep in kwam dus het schommelde nog erger dan wat we eerder hadden meegemaakt. Tijdens het avondeten zaten we met 7 van de 32 leerlingen aan tafel.  En wanneer je in bed lag zat je soms bijna letterlijk rechtop en daarna hing je op z’n kop.

30 oktober Cherbourg

Vanochtend zijn we rond 8 uur in Cherbourg aangekomen. Een prachtig stadje waarbij de haven midden in de stad ligt wat een prachtig gezicht is.

 We liggen hier voor een nog niet bekende tijd. Dit komt omdat er een zware depressie op komst is met veel wind die ons alleen maar de verkeerde richting op zal helpen.

Ik heb  vanochtend eindelijk weer eens heerlijk gedouchet  zonder om te vallen, schone kleren aangedaan en begin me weer langzaam aan mens te voelen. Wat nu wel erg grappig is dat de zeebenen nu plaats moeten maken voor de landbenen. Ik was gewend om continu evenwicht te moeten bewaren omdat de ondergrond continu bewoog. Nu heb je een opeens een vaste ondergrond wat heel raar aanvoelt. Ook hebben we grote schoonmaak vandaag, dat is ook wel nodig omdat het echt overal verschrikkelijk smerig was.

Oversteek Cherbourg –Tenerife

De oversteek tussen Cherbourg en Tenerife is heel erg goed verlopen! We hadden hoge golven en windkracht 8 verwacht. Uiteindelijk zijn  we met de motor aan omdat de wind te zacht was over de Golf van Biskaje gevoerd. De tweede dag dat we onderweg waren werden we uit onze dagelijkse Spaans les geroepen omdat er dolfijnen waren!! Echt een geweldig gevoel en gezicht om nu eindelijk te zien waarvoor ik toch stiekem ook wel een beetje mee wilde met dit project. De dagen hierna hebben we er nog vele gezien en zelfs ook wat walvissen! Echt geweldig om deze gewoon voor onze boot te zien zwemmen wanneer je even uit je raam kijkt. Verder hebben we ook al wat vliegende vissen aan boord ontvangen ze waren allebei  morsdood door de val op het dek. Maar dit was alleen maar positief voor onze biologieleraar Bert die de vis om half 4 ‘s nachts na onze nachtwacht grondig heeft onderzocht en heeft opgegeten met een aantal leerlingen. Terwijl ik al lekker in mijn schommelende Bedje lag!   Er zijn tijdens de overtocht ook amper mensen ziek geweest iedereen voelde zich soms wel een beetje katterig maar veel erger is het ook niet geweest.

Rond het einde van de wereld (Capvinistere) werd de zee eigenlijk pas echt wild we hebben een aantal dagen gehad dat we met 10 knopen voeren over de steeds groter wordende golven op de Atlantische oceaan. Dit was natuurlijk wel vervelend maar we zijn nu ondertussen wel wat gewend! Dus ik heb ook stiekem wel genoten van de hoge golven en het mooie uitzicht dat dit gaf.  We hebben al een aardig beginnetje gemaakt met school maar hebben vooral veel wacht gelopen . En allemaal genoten van de zon die steeds vaker tevoorschijn kwam!

Nog een paar uurtjes varen en dan zullen we op Tenerife zijn. We kunnen nu de vulkaan ( De Teide) al zien de we gaan beklimmen over een paar daagjes. Verder zitten we hier al allemaal lekker in ons korte broek en T-shirtje het leven is hier zo slecht nog niet!

Tenerife beklimming van de Teide

Op 16 en 17 November hebben wij met de hele groep en 4 docenten die het aandurfde de Teide beklommen. De tocht waarop ik mij niet zo heel goed hard voorbereid, omdat ik er toch wel  een beetje bang voor was is zwaarder dan verwacht geweest maar heel indrukwekkend. 

Om kwart voor 11 werden wij bij de bus verwacht om in ongeveer een uurtje naar 2 km hoogte                  boven de wolken te rijden en hier aan onze tweedaagse beklimming van de hoogste vulkaan/berg van Spanje te beginnen. Het was  maar 1700 meter rechtstreeks naar de top maar dit ging doorkruisend met een tocht van ongeveer 10 kilometer stijl omhoog.  Het eerste uur  dat we liepen was een wandelpad met niet veel obstakels kruisend omhoog. Hierna was er nog 2,5 uur waarbij we bijna recht omhoog liepen.  Dit was echt een vreselijk zwaar stuk de lucht was erg ijl er was weinig zuurstof en het werd steeds kouder. Ook hadden we een hele zware tas waarin eten drinken en nog meer warme kleding zat. Het leek wel alsof er geen einde aan kwam, na 5 minuten lopen Gelukkig heb ik doorgezet en ondanks dat ik achteraan begon heb ik doorgezet en ben ik als tiende aangekomen in de berghut waar we zouden overnachten. Hier was het al een stuk kouder dan onder aan de berg waar het 24 graden was en in de berghut al 7 graad om 4 uur ’s middags.  Na de aankomst in de berghut dropen verschillende groepjes binnen allemaal met een eigen behaald doel wat zij of hij gesteld hadden.

Om 6 uur ging de keuken open en hebben we een vies ruimtevoedsel zakje gegeten, iedereen kroop daarna gelijk het bed in omdat we de volgende dag om half 5 gewekt zouden worden om het laatste stukje af te leggen. Dit was echt een heel zwaar stuk het was erg koud een graad of -2 iedereen was erg benauwd door het zuurstoftekort en had erg veel hoofdpijn.  Gelukkig heb ik 3 uur lang nog doorgezet en uiteindelijk het prachtige uitzicht er voor terug gekregen om op bijna 4 km hoogte de zonopkomst te zien. Het was zo geweldig!!! Ook extra omdat ik er 2 dagen lang echt mijn grenzen voor heb verlegt. Het was wel vreselijk koud! De terugweg was nog iets waarop ik me ook had verkeken deze duurde gelukkig wel minder lang namelijk een uur of 5/6 maar was ook erg zwaar en moest je je vooral erg goed concentreren.  Foto’s volgen snel!!!

Veel groetjes en zon toegewenst vanuit Tenerife!!